Onze laatste nacht op de boot brengen we door in, Cam Limani, een idyllisch baaitje van een van de Prinsen eilanden. Deze eilandengroep ligt recht voor Istanbul en is een populaire weekend bestemming voor zeil- en motorboten.
We zijn vanmorgen lichtelijk teleurgesteld (diegene die mij kennen weten dat dit een understatement is ;-)) vertrokken uit Pendik, nadat we te horen hadden gekregen dat onze DHL-zending pas maandag aan zou komen…. twee weken vertraagd!!!! Schandalig, DHL!!!
En ook lastig omdat we de afgelopen twee weken enorm misgrepen op spullen die op de pallet zaten…. waaronder onze bijboot, gereedschap en keukenspullen. Maar dat heeft ons er niet van weerhouden om onze eerste gasten (Yavuz en Pemra) te ontvangen. Tenslotte smaken guacamole, kaasjes en olijven net zo lekker wanneer uit Ikea bakjes worden geserveerd.
Het gebrek aan bijboot om in dit soort mooie baaien aan wal te gaan, wordt ook creatief opgelost. We bellen het restaurant met het verzoek of ze ons kunnen komen ophalen… en toen ze, zoals in Poyraz, geen Engels spraken, was onze vriendin Cido zo lief om hen namens ons te bellen. Binnen 5 minuten kwam er keurig een bootje dat ons naar een gezellig restaurantje bracht.
Volgende vakantie zal dus helaas weer met wat regel- en kluswerk, maar daar laten we onze laatste dagen niet door verpesten. We trekken onze tafel omhoog, zetten ‘m vol met heerlijk gevulde ikea-bakjes en bellen vanavond weer naar een restaurantje dat een bootje heeft.
Of beter nog: we bellen een bezorgservice 😉