Küçükküyuk is een toeristisch plaatsje, maar wel echt voor Turkse (istanbul) toeristen. Het is ook het centrum van de Turkse olijventeelt(of tenminste een van de centra), dus leek het mij een perfecte gelegenheid om een olijfolie-proeverij te doen.
Er zijn nauwelijks mensen die Engels spreken en ons Turks beperkt zich helaas nog steeds tot 1,2,3,4,5,10 en “dankjewel”. Geen olijfolie proeverij te vinden, wel verschillende winkeltjes die ieder hun eigen olie verkochten.
We raakten in een restaurantje aan de praat met een Turkse kerel die ons in het Engels aansprak. Hij had een jeugdliefde gehad uit Sittard… We nodigde hem uit om bij ons aan tafel te komen zitten en boden hem een drankje aan. Heel bescheiden nam hij een kopje thee.
Het bleek een man te zijn verschillende zaken, waarvan een, gelooft het niet, een olijfolie fabriekje die top olie maakt voor speciale klanten (dus geen flessen in de winkel). Super leuk. Hij heeft vanalles uitgelegd over het proces van produceren en de smaak.
Oh en hij bleek ook de eigenaar te zijn van het restaurant waar we zaten
.. vandaar dat hij het ongemakkelijk vond om een drankje van ons aan te nemen 😊.
De volgende dag hebben we nadat we eerst het kleine maar interessante olijfolie museumpje bezocht hadden, afgesproken om in zijn restaurant te gaan lunchen. Hij was heel enthousiast om ons te zien en hij had een kadootje voor ons… hoewel “tje”….. We kregen 1kg groene en 1 kg van zijn zwarte olijven en 2 liter olijfolie als kado. Echt zooooo enorm gastvrij en vrijgevig… uiteraard wilde hij ook niet dat we voor de lunch betaalden, maar we stonden erop. Dan moest hij het maar aan zijn personeel geven als fooi oid.
De olijven oogst is midden oktober en hij heeft ons uitgenodigd, omdat we dan toch weer deze kant op komen, om het hele proces mee te maken. De olijven moeten binnen een paar uur na het plukken geperst worden om de beste olie te krijgen… Super gaaf. Wie weet gaan we wel een dagje eerder om dit mee te maken…
Om toch nog een soort proeverijtje te hebben, ben ik (André moest even werken) na de lunch het stadje in gelopen en heb ik bij 4 winkeltjes het kleinste flesje van hun beste olijfolie gevraagd (Ook dat was nog een uitdaging om uit te leggen, maar toevallig kwam ik een dame uit Istanbul tegen die 1 jaar in Leiden gestudeerd had… zij is als tolk met me meegegaan…😊). Wat is het toch een geweldig gastvrij en behulpzaam volk!!!
En zo komt het dat we inmiddels 4,5 liter olijfolie op onze boot hebben die ik binnenkort uiteraard eens allemaal rustig ga proeven.